Η ανάληψη της διοίκησης της ΑΕΚ από τον επιχειρηματία Λουκά Μπάρλο την άνοιξη του 1974 έμελλε να αποτελέσει τον καταλύτη της πιο εντυπωσιακής αλλαγής στην ιστορική πορεία της ΑΕΚ, αφού ήταν σαφές ότι ο νέος πρόεδρος είχε την οικονομική επιφάνεια να αλλάξει άμεσα το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας και να την οδηγήσει τα επόμενα χρόνια στους 4 του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1977, στο νταμπλ του 1978 και στο πρωτάθλημα του 1979. 
Η πρώτη κίνηση του Μπάρλου ήταν η πρόσληψη του καταξιωμένου προπονητή Φράντισεκ Φάντρονκ, ενός εξηντάχρονου Ολλανδοτσέχου που είχε αναλάβει την Εθνική Ολλανδίας το 1970 και την έφτασε, μαζί με τον Ρίνους Μίχελς που είχε τοποθετηθεί ως... προϊστάμενος από την ολλανδική ομοσπονδία, στον Τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974. Ο Φάντρονκ παρέλαβε μια ΑΕΚ με μια πολύ ποιοτική παλιά φρουρά (Παπαϊωάννου, Νικολάου, Ραβούσης, Θεοδωρίδης, Τόσκας, Σιδηρόπουλος, Στεργιούδας, Τάσος, Τσάμης Ζαρζόπουλος, Στεφανίδης, Λάζαρος Παπαδόπουλος κ.α.) που ενισχύθηκε με τους Γερμανούς Βάγκνερ και Τσανλάιτερ αλλά και με τους Αρδίζογλου, Σκρέκη, Θεοφιλόπουλο και Δέδε και άρχισε άμεσα να παίζει ποδόσφαιρο ποιότητας.
Παρ' όλα αυτά, η ΑΕΚ έμενε μακριά από τίτλους τα πρώτα τρία χρόνια, αφού έχανε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο στις λεπτομέρειες λόγω λαθών, ατυχιών και, κυρίως, αδικιών. Στην Ευρώπη, ωστόσο, κατάφερε να φτάσει στην απόλυτη καταξίωση όταν προκρίθηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, το 1977, ενισχυμένη πια με τον επιθετικό Θωμά Μαύρο, τον τερματοφύλακα Νίκο Χρηστίδη, τον μέσο Τάκη Νικολούδη και τον αμυντικό Μπάμπη Ιντζόγλου.
Τον Σεπτέμβριο του ’76, το 2-0 επί της Ντιναμό Μόσχας στη Νέα Φιλαδέλφεια με τα γκολ του Νικολούδη και του Παπαϊωάννου και η ήττα με 2-1 στην παράταση της Μόσχας έδωσαν την πρώτη πρόκριση. Στη ρεβάνς, το 2-0 υπέρ των Ρώσων οδήγησε το ματς στην παράταση και στο 119΄όλα έδειχναν ότι οι δύο ομάδες ετοιμάζονταν για τα πέναλτι. Ομως, μια σέντρα του Βάγκνερ βρήκε το χέρι του αμυντικού Ντολμάνοφ, ο Κύπριος Τάσος Κωνσταντίνου ευστόχησε στο πέναλτι και η ΑΕΚ πέρασε με ήττα 2-1.
Στον επόμενο γύρο ήταν η σειρά της Ντέρμπι Κάουντι. Το... σκορ-ταρίφα, το 2-0 με την κεφαλιά του Βάγκνερ στο 66’ και το αυτογκόλ του Τόμας δύο λεπτά μετά, έδινε τη μισή πρόκριση, όμως στο Μπέιζμπολ Γκράουντ γράφτηκε μια ακόμα πιο χρυσή σελίδα. Στις 3 Νοεμβρίου του 1976, η ΑΕΚ βρέθηκε να χάνει στο 53΄με 1-0 και να δέχεται τόση πίεση που ανάγκασε τον τερματοφύλακα Λάκη Στεργιούδα να κάνει την πιο μεγάλη εμφάνισή του, αποκτώντας έτσι για μια ζωή το προσωνύμιο «ο ήρωας του Ντέρμπι». Στο 60’ έφυγε τραυματίας ο αρχηγός Παπαϊωάννου, αλλά στο 64’ το άπιαστο φάουλ του Νικολούδη έφερνε το 1-1. Στο 77’ ο Τάσος έκανε με σουτ το 1-2, στο 85΄ήρθε το τρίτο γκολ από τον Βάγκνερ και ο Ρίοχ μείωσε απλά σε 2-3 στο 89’.
Η πρόκριση επί του Ερυθρού Αστέρα ήταν ακόμα πιο δραματική. Το 2-0 ήταν και πάλι το σκορ της νίκης στην Αθήνα με τα γκολ του Παπαϊωάννου στο 19΄και του Μαύρου στο 28΄, όμως στο Βελιγράδι διαδραματίστηκε το πιο μεγάλο θρίλερ: το σκορ στο 32’ ήταν ήδη 3-1 (το ελληνικό γκολ ο Βάγκνερ που είχε ισοφαρίσει προσωρινά σε 1-1) και έδινε πρόκριση στην ΑΕΚ, όμως απέμενε σχεδόν μια ώρα παιχνιδιού και η ελληνική εστία βομβαρδίστηκε από τις γιουγκοσλαβικές επιθέσεις. Μέσα σε αδιάκοπη βροχή, ο Ερυθρός Αστέρας αλλά και η ΑΕΚ έχασαν πολλές ευκαιρίες και το 3-1 έμεινε ως το τέλος, δίνοντας μια ακόμα πρόκριση, στους 8 αυτή τη φορά.
Τον Μάρτιο του 1977 απέναντι στην Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, η ΑΕΚ έχασε με το βαρύ 3-0 με γκολ οφσάιντ και τα πράγματα γίνονταν εξαιρετικά δύσκολα. Κι όμως, η Νέα Φιλαδέλφεια γέμισε ασφυκτικά για τη ρεβάνς και η ΑΕΚ έκανε τη μεγαλύτερη ελληνική ανατροπή όλων των εποχών και μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη.
Τα γκολ του Μαύρου στο 11’ και στο 65’ έβαλαν τις βάσεις, αλλά έπρεπε να… σταθεί στον αέρα στο 82ο λεπτό ο 35χρονος Μίμης Παπαϊωάννου για να αξιοποιήσει τη σέντρα του Τάσου και να πετύχει το 3-0. Στην παράταση δεν άλλαξε τίποτα, μέχρι που ο «παππούς» Φράντισεκ Φάντροκ αποφάσισε να κάνει αυτό που καιρό είχε στο μυαλό του. Λίγο πριν τη λήξη της παράτασης, ο έμπειρος Χρηστίδης αντικατέστησε τον Στεργιούδα και στη διαδικασία των πέναλτι απέκρουσε τις εκτελέσεις των Ίστοου και Γουέμπ, χαρίζοντας την πρόκριση στην ΑΕΚ!.
Η Γιουβέντους ήταν η αντίπαλος στα ημιτελικά. Το υπέρ τους 4-1 στο Τορίνο και η νίκη τους με 1-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια, τους έστειλαν στον διπλό τελικό με την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Οι Ιταλοί θα κατακτούσαν τον πρώτο τους ευρωπαϊκό τίτλο.

Στις αρχές της σεζόν 1977-78 ο Λουκάς Μπάρλος αναγκάστηκε να πάρει μια απόφαση που έμελλε να αποδειχθεί καθοριστική, καθώς συνδυάστηκε με το νταμπλ του 1978. Μετά μια ήττα από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, ο 63χρονος Φράντισεκ Φάντρονκ απομακρύνθηκε από τη θέση του πρώτου προπονητή (αλλά συνέχισε ως επικεφαλής των τμημάτων υποδομής) και προσελήφθη αντ’ αυτού ο Κροάτης Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι ο οποίος οδήγησε την ομάδα στο νταμπλ, μένοντας για 31 αγωνιστικές χωρίς ήττα!
Η ΑΕΚ τερμάτισε επτά βαθμούς από τον δεύτερο ΠΑΟΚ, ανέδειξε πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος με 22 γκολ τον Θωμά Μαύρο, ενώ οι οπαδοί της απόλαυσαν για πρώτη φορά το ποδοσφαιρικό μεγαλείο του Ντούσαν Μπάγεβιτς που είχε αποκτηθεί από τη Βελέζ Μόσταρ το προηγούμενο καλοκαίρι (άλλες νέες προσθήκες, ο Μίλτον Βιέρα και ο Γιάννης Μουσούρης).
Ο Μπάγεβιτς, μάλιστα, ήταν αυτός που σημάδεψε την πορεία της ΑΕΚ στο Κύπελλο, καθώς πέτυχε εννέα γκολ, σκοράροντας και με τον Παναθηναϊκό στη φάση των 16 (0-1 στη Λεωφόρο) και στο επικό 6-1 επί του Ολυμπιακού στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά και στο 2-0 επί του ΠΑΟΚ στον τελικό του Σταδίου Καραϊσκάκη.
Αυτά τα δύο τελευταία ματς αποτέλεσαν την κορύφωση εκείνης της πορείας. Στον ημιτελικό της Νέας Φιλαδέλφειας, στις 17 Μαΐου 1978, αν και ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με τον Βορειοϊρλανδό Ντέρεκ Σπενς, η ΑΕΚ απάντησε με έξι γκολ: τρία του Μαύρου και άλλα τόσα από τους Μπάγεβιτς, Τάσο και Νικολούδη. Και στις 4 Ιουνίου του 1978 στο Καραϊσκάκη, ο ΠΑΟΚ ήταν το θύμα μιας ακόμα κιτρινόμαυρης επέλασης. Το 1-0 έγινε στο 54’ από τη σέντρα του Παπαϊωάννου και την κεφαλιά του Μπάγεβιτς, ενώ μεγάλη νίκη σφράγισε ο Θωμάς Μαύρος στο 80’ με πλασέ εξ επαφής μετά από προσπάθεια του Μπάγεβιτς.
Η ΑΕΚ στέφθηκε πρωταθλήτρια και το 1979. Ο Τσαϊκόφσκι είχε αντικατασταθεί το καλοκαίρι του 1978 από τον διάσημο Φέρεντς Πούσκας, όμως χρειάστηκε να αντικατασταθεί και ο Πούσκας μετά από 23 αγωνιστικές από τον τότε συνεργάτη του Ανδρέα Σταματιάδη, ώστε να κάνει η ΑΕΚ την τελική αντεπίθεση που έφερε τον τίτλο. Στις έντεκα αγωνιστικές που απέμεναν, η ΑΕΚ πέτυχε δέκα νίκες και μία ισοπαλία και ισοβάθμησε με τον Ολυμπιακό, αφού αυτός έφερε 3-3 με τον ΟΦΗ την τελευταία αγωνιστική, τη στιγμή που η ΑΕΚ νικούσε με 7-2 τον ΠΑΣ Γιάννινα. Οι δύο ομάδες θα έπρεπε να παίξουν μπαράζ, όμως στις 16 Ιουνίου του 1979 παρατάχθηκε μόνο η ΑΕΚ στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου του Παναθηναϊκού. Ο Ολυμπιακός δεν “κατέβηκε” διαμαρτυρόμενος για τη διαιτησία του Παμπορίδη στο 3-3 του Ηρακλείου, και τελικά δεν εμφανίστηκε στη Λεωφόρο.
Η ΑΕΚ στέφθηκε πρωταθλήτρια και θα μπορούσε να έχει κατακτήσει δεύτερο σερί νταμπλ, αν δεν είχε πέσει θύμα της μεγαλύτερης έως τότε έκπληξης σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας, με αντίπαλο τον Πανιώνιο στο Καραϊσκάκη, στις 9 Ιουνίου. Αν και είχε προηγηθεί νωρίς με το γκολ του Τάσου, στο τέλος έχασε με 3-1, παίζοντας με δέκα παίκτες στο τελευταίο εικοσάλεπτο λόγω αποβολής του σκόρερ της.
Ο μεγάλος Λουκάς Μπάρλος έμεινε στην προεδρία της ΑΕΚ και στη διετία 1979-81, οπότε και συστάθηκαν οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες (ΠΑΕ), πριν παραχωρήσει τις μετοχές στον Ανδρέα Ζαφειρόπουλο. Συμπλήρωσε πάνω από 7 χρόνια στη διοικητική ηγεσία της ΑΕΚ και συνέδεσε το όνομά του με την πιο χρυσή περίοδο της ιστορίας του συλλόγου.